पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/296

॥ १३०५॥ मुसावले मुसे । प्रेम भक्तांचे बोरखें ॥ १ ॥ धरूनियां विठ्ठल- इप । इ टाकले चिद्रूप ॥ २ ॥ सांवळे सुंदर । कसनियां पीतांवर ।। ३ ।। निळा ह्मणे पद के गळां । वैजयंती सुमनबाळा ।। ४ ।। | ॥ १.२०६॥ गरुड हनुमंत । पु सेवेस तिष्ठत ।। १ ।। उभा वैकुंठवासी। देव येती दर्शनासी ।। २ ।। महाद्वारीं गरुडध्वज । गगनीं झळक तेजःपुंज ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे कथा कीति । संत सन्मुख नाचती ॥ ४ ॥ ॥ १२०७ ॥ झाली कीर्तनाची दाटी । चंद्रभागे वाळवंटीं ।। १ ।। संत गर्जती आनंदें। हरिची नामें नाना छंदै ।। २ ।। टाळ मृदंग झणत्कार । ना कोदलें अंबर ॥ ३ ॥ निळा झणे वैकुंठवासी । झाला शुभ हरिभक्तांसीं ॥ ४ ॥ ॥ १२०८ ॥ देऊनियां आपुलें नेम । करी भक्तांचा संभ्रम ।। १ । अध निकाम संपत्ती । तया चोपी भुक्त मुक्ति ॥ २ ॥ निश्चळ शांति क्षमा दया । सेवेलागी अपीं तया ॥ ३ ।। निळा ह्मणे मा भाग्य । ते या सयप मैराग्य ॥ ४ ॥ | ॥ १२०९ ॥ नाना अवतार धरिले जेणें । देसांनी उणे आणियेलें ।। १ ।। तो हा संतांचिये भारीं । उभा तीरी चंद्रभागे ।। २ । तुलसीपत्र चुका मागे । धन चित्त नलगे ह्मणतसे ।। ३ ।। निळा ह्मणे अंतरींचा। भात्र साचा ओळखे ॥ ४ ॥ ॥ १२१० ॥ नाम चि एक उच्चारिलें। ते हि नेले निजधामा ॥ १ ॥ पुस याचा कतिघोष । वणिती शेय निगमादिक ॥ २ ॥ जिहीं अवलोकिला दिडी । धन्य दृष्टींपानि ते ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे मात्र येती । ते ते पावती इच्छिले ॥ ४ ॥ ॥ १२१ । मामें तुह्मी वांटिले लोकां । सनकादिकां पर्यंत ॥ १ ॥ अधम ते हि थोराविले। अपणा केले मारिखे ॥ ३ ॥ नाहीं विचारिल यातीं । धरिले हात भीतीनें ।। ३ ।। काय याचे क्रियाकर्म । कहीं धर्म न विचारा ।। ४ ।। उदारपणा नाही सीमा । पुरुषोत्तमा तुमचया ॥ ५ ॥ निळा म्हणे सरते पुरते । केले किती वणवे ।। ६ ।। । | ॥ १२१२॥ राहिला उभा ईश्वरी । भक्तकैवारी ह्मणउनी ।। १ ।। जे जे येत ज्या ज्या भावें । नें या ग्रावें न बोलतां ॥ २ ॥ भुक्ति मुक्ति