( २३९ ) पुढारें । त्याचें तया उणे पुरे ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे मी मापारी । उभा धणी शिरावरी ॥ ४॥ | ॥ १.०९३ ॥ नाठवी तो स्वयें द्यावी आठवण । हे नों आहे खूण सदु. रूची ।। १ ।। ऐसीया प्रकारे बोधवितां शिप्या । अंतरीं प्रकाशा काय उणें ॥ २॥ आपुलें स्वराज्य फावे आपणांसी । निस सदाभ्यासीं तद्र- पता ॥ ३ ।। निळा ह्मणे ऐशी सद्रूपे कळा । परि आहे विरळा वोधक तो ॥ ४ ॥ | ॥ १.०९४ ॥ प्राणी प्राण अपें । तेथें अप ते समर्षे ॥ १ ॥ ऐशी प्रेम आहे कळा । परी तो वोधक विरळा ॥२ ।। दृश्याचिये पाठीं । दृश्य लोपे द्रष्टाची उठीं ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे ज्ञानें । क्षेय राहिजे होऊन ॥ ४ ॥ |॥ १०९८ ।। नाना मतांतरे शब्दाच्या व्युत्पत्ती । पाठांतर होती वाचाळ ते ॥ १ ॥ माझ्या विठोबाचें वर्म आहे दुरी । कैंची तेथे उरी देहभावा ॥ २ ॥ यज्ञ योग जप तप अनुष्ठान । राहे ध्येय ध्यान ऐलाड़ी ते ॥ ३ ॥ निला ह्मणे विपर्थी उपरती चित्ता । व्हावी मुभेमता आवडीची ॥ ४ ॥ | ॥ १०९६ । नाहीं शब्दाधीन वर्म आहे दुरी । नव्हे तंत्रमंत्री अनुभव तो ॥ १ ॥ हर्षामर्ष अंगीं अांदोळती लाटा । कामक्रोधे तंटा सांडियेलें ॥ २॥ न सरे ते भक्ति विठोबाचे पायीं । उपरती नाहीं जेथे चित्ता ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे सुख देहनिरसनें । येर ते वचनें व्यर्थ वांया ॥ ४ ॥ ॥ १,०९७ । सांगेन खूण परि हे नकळे । नुघडतां डोळे बुद्धीचे ।। १ ॥ याचिलागी चित्तशुद्धी । करा हो उपाधी निरसुनी ॥ २॥ दावितां ही न दिसे वर्म । ठीक त्या कर्म आड उभे ॥३॥ निळा ह्मणे दोषी धुणी । गर्जवा वाणी हरिनामें ॥ ४ ॥ | ॥ १०९८ ॥ तो चि जाणे अंतरींचें । लटिके साचें सर्वद्रष्टा ॥ १ ॥ कैसे चाले तया पुढे । निवडी कुडे वरावरी ॥ २ ॥ हैं तों आहे सकलां ठायें । लटिक्या भावें न पविजे ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे अभिमान होतां । टकिला विधाता शेष नेदीं ॥ ४ ॥ ॥ १.०९९ । त्रिविधाच्या बुद्धी तिन्ही । वर्तती गुणी आपुलाल्या ॥ १।। जैसी क्रिया तैसे फळ । हैं तों सकळ जाणती ॥ २ ॥ उत्तम मध्यम अधम
