अहंभावो । भक्ति सांठविला देवो ॥ २ ॥ नामाचे चिंतन । करुनी केली
हा स्वाधीन ॥ ३ ॥ निळा म्हणे निवेसाठीं । करुनी सामाविला पोटीं ।। ४ ॥
| ॥ ७८० ॥ देव चि झाले अंगें । देवी भजतां अनुरागें ॥ १ ॥ शुक
प्रल्हाद नारद । अवरुपी रुकमांगद ॥ २ ॥ निवृत्ती ज्ञानेश्वर सोपान । नामा
सधना आणि जाल्हण ।। ३ ।। कूर्म विसोबा खेचर । सांवता चांगा वटे-
श्वर ।। ४ ।। कबीर सेना सूरदास । नरसी मेहता भानुदास ॥ ५॥ निळा
म्हणे जनार्दन एका । देव चि होउनी ठेला तुका ।। ६ ।।
| ॥ ७५१ ॥ एकाहुनी आगळे एक । झाले हरिभक्त अनेक ॥ १ ॥
भक्ती निजज्ञानें वैराग्यें । देव चि होउनि ठेले अंगें ॥ २ ॥ प्रेमभक्ति अनु-
सरले । विठ्ठल देवें ते पूजिले ॥ ३ ॥ निळा म्हणे सांगों किती। न पुरे अल्प
माझी मती ॥ ४ ॥
| ॥ ७५२ ॥ हरिरूप ध्यानीं हरिनाम वदनीं । हरिच्या चिंतन तद्रू-
पता ॥ १ ॥ हरी तयां अंतरी हरी तयां बाहेरी । रक्षी निरंतरीं श्रीहरी
सां ॥ २॥ हरी तयां आसन हरी तयां भोजन । हरी तयां शयन निद्रा
करी ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे हरी देह गेह दारा। हरी दुजा वारा लागों
नेदी ॥ ४ ॥
| ॥ ७५३ ॥ ऐसे हरिचे दास हरिनामी रंगले । हरी चि होनी ठेले
एकाएकीं ॥ १ ॥ आपपर तयां न दिमे चि पाहतां । विश्व एकात्मता
अवलोकिती ॥ २ ॥ काम क्रोध लोभ मोह ममता माया । पळताती देखो-
नियां आशा तृष्णा ।। ३ ।। निळा ह्मणे त्यांच्या दर्शनें चि मुक्त । होतात
पतीत महापापी ॥ ४ ॥
| ।। ७५४ ॥ नित्य वदन हरिचें नाम । अंतरीं प्रेम विसावलें ॥ १ ॥
यांच्या भाग्या नाहीं सीमा । पुरुषोत्तमा प्रिय झाले ॥ २ ॥ अावडती ते
सर्वदा हरी । न बचे दुरी पासुनी त्यां ॥ ३ ।। निळा ह्मणे मेघःशाम ।
पुरवी काम सर्व त्यांचे ।। ४ ।।
| ॥.७६५ ॥ भक्ति भाव बळकाविला । देव धाविला सोडवणें ॥ १ ॥
झणे मज घ्या पालटासी । सोडा भावासी जाऊ द्या ॥ २ ॥ ते म्हणती हूँ
इटिका देवो । आह्मी धरिला भाव न सोहूं ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे भावा-
साठीं । पडली मिठी देव न सुटे ॥ ४ ॥
पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/226
Jump to navigation
Jump to search
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
