वहुत बरे म्हणती भक्त । न बजे परता जवळुनियां ॥ २ ॥ सुखी असा
माझ्या बळे । पुरवीन लळे इच्छाल ते ॥ ३ ।। निळा म्हणे कृपाळु हरी ।
भक्तांवरी तुष्टमान ॥ ४ ॥
॥ ६९४ ।। मागे पुढे उभा राहे । भरुनी पाहे डोळे त्या ॥ १ ॥ प्रेमासी
दृष्टी लागेल झणें । उतरी निवलोण वरुनियां ॥ २॥ पोटीं याला परम
प्रीती । आळंगी श्रीपती त्दृदयेंसी ।। ३ ॥ निळा म्हणे करुणा बहुत । झाला
या मोहित भक्तांसी ॥४॥
॥ ६९६ ॥ भक्तां चि साठीं रूपें धरी । पवाडे करी असंख्य ॥ १ ॥
भक्तांसी मानी अपुले सखे । नेदी पारिखे दिसौं त्या ॥ २ ॥ कृपावस्त्र
पांघुरवी । जवळी वैसवी आपणा ।। ३ । निळा म्हणे तृप्तीवरि । ब्रह्मरस
भरी मुखांत ॥ ४ ॥
॥ ६९६ ॥ जिणे मरणें नाहीं आतां । हरिच्या भक्तां कल्पांतीं ॥ ५ ॥
त्याच्या ध्यानें तमें चि आलें । आपुला विसरले देहभाव ॥ ३॥ जडोनि
ठेली अखंडता । एकात्मता हरिरूपीं ॥ ३ ॥ निळा म्हणे झाले संत । गुणा-
तीत निजवोधे ।। ४ ।।
॥ ६९७॥ पूर्ण कृपा झाली तया । गेलों लगटोनियां निन्न चरण ।। १ ।।
न देखती ते हरिवीण । जनी जनार्दन कोंदला ॥ २॥ आनंदें त्या आळ-
विती । वोसमती हरिनामें ।। ३ ॥ निळा म्हणे देव चि झाले । भावा आले
तयाचिया ॥ ४ ॥
।। ६९८ ॥ कैसी सांपडली वेळ । तया केवळ लाभाची ॥ १ ॥ देव चि
झाले चिनें चित्तें । गण गोते सहीत ।। २ ।। न ये चि विकल्पाचा वार ।
त्याचिया शरिरा अतळ ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे पहाती तेथे । देवापरतें
न देखती ॥ ४ ॥
| ॥ ६९९ ।। एक देव अनेक देव । नेणे चि भाव पालटों ।। १ ।। देव चि
भासे धरामंडळ । सुक्ष्म स्थूळ महदादी ॥ २ ॥ अन्न जीवन भूक तहान ।
देव चि भोजन तृप्तीचें ॥ ३ ॥ निळा म्हणे अंगें मनें । जीवें प्राणे देव चि
॥ ७०० ॥ अपपरते नौलखती । अवघा चि वैखती विठ्ठल ॥ १ ॥
पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/217
Jump to navigation
Jump to search
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
