( १७४ ) तुह्मी चित्ते सहज वाढविलें ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे आपुल्या दासां । देतो ऐसा वडवार ॥ ४ ॥ | ॥ ६८० ॥ भक्तां घरीचें करीन काम ! त्यांचेच नाम वागवीन ॥ १ ॥ भक्तरूपें विराजलों । स्थिरावलों हृदय त्या ॥ २ ॥ भक्तसुखें सुखावत । यांच्या चि क्रीडत देहसंगें ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे ऐसा देव । दाखवीं प्रभाव आपुला ॥ ४ ॥ ॥ ६८५ ।। भक्तावीण देवा कोण । सोयरा सज़न तिहीं लोकीं ॥ १ ॥ यालागीं त्याची च वाम पाहे । आज्ञेत राहे भक्तांचिया ॥ ३॥ आवडी ऐसी रूपें धरी । भक्तांचे करी सांगितलें ॥ ३ ॥ निळा म्हणे लोकीं तिहीं। भक्तांविण आप्त नाहीं देवा ॥ ४ ॥ |॥ ६८२ ॥ भक्ताविण देवालागीं । पुसतें जगीं कोण दुॐ ॥ १ ॥ नाम हि नव्हतें रूप हि नव्हतें । कैसेनि जाणते कोण तया ॥ ३ ॥ परे हि परता पर- देसी होता । केला भक्ती सरता आपुल्या वळे ॥ ३ ॥ निळा म्हणे तो देव सा केला । भक्ति आणिला नामरूपा ॥ ४ ॥ ॥ ६८३ ॥ देवावीण भक्तांचे संकट । कोण ते अरिष्ट निवारितें ॥ १ ॥ कोणासी शरण जाते तेव्हां । कळीकाळ जेव्हां आकळू येतां ॥२॥ संसार जेव्हां करितां ओदी । तडातोडी भंवताली ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे तें चुकविलें । अनर्थ वारिले कृपावंतें ॥ ४ ॥ | ॥ ६८४ ॥ देव नसतां भक्तांची विघ्नें । कोण जन्ममरणें निवारितें ॥ १ ॥ कोणासी म्हणते धांचा धांवा । करितां कुडावा कोण दुजा ॥ २ ३ कोण नेता वैकुंठासी । आपुले विश्रांतीसी निज घरा ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे देवा- वीण । संसार बंधन न तुटते ॥ ४ ॥ | ॥ ६८८ ॥ चीन्यायशी लक्ष योनिमती । फेरे खाती यातना ॥ १ ॥ संक- टापासुन सोडविता । कोण हो होता देवावीण ॥ २ ॥ निष्काम करुनी ठेविता दासां । कोण होता ऐसा देवावीण ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे निर्लोभ शांती । कोण देता 'हाती भक्तांचिये ॥ ४ ॥ ॥ ६८६ ॥ कैसेनि आकळते मन । देवावीण भक्तांचें ॥ १ ॥ काम
