५०. होऊ द्या गैरसमज
गैरसमज होणारच आहेत असं समजून बोलायचं किंवा लिहायचं असं मी सध्या ठरवलेलं आहे. डेव्हिड हिल या लेखकाचं 'गेटिंड हर्ड' या नव्या कोऱ्या पुस्तकाकडे पाहून त्यातलं वाचून मी हे असं ठरवलेलं आहे.
डेव्हिड हिल म्हणतो, तुम्ही कितीही प्रयत्न केलात तरी 'एक हत्ती अन् सात आंधळ्यांसारखं' होतंच होतं, त्यामुळं आपलं म्हणणं लोकांना सुस्पष्टपणे कळावं, समजावं यासाठी एका मदिपर्यंत प्रयत्न करावेत आणि नंतर सोडून द्यावेत.
त्यानंतर तर तो फारच मजेदार गोष्ट मांडतो. तो म्हणतो, जाऊ द्या ना, तुम्हीसुद्धा तुम्हाला जे सांगायचं आहे तेच सत्य आहे असं मुळीच समजू नये. कधी कधी तुम्हाला काय सांगायचं आहे यापेक्षा लोकांनी त्यातून काय अर्थ काढला आहे, ही गोष्ट जास्त महत्त्वाची असते. त्यातून लोक कसा आणि का विचार करतात हे तर समजतंच पण त्याबरोबर तुमच्या मांडणीमधला दम आणि मुदयामधली अर्थपूर्णता याचाही कस लागतो.
तेव्हा काही नाही, जे भावतं तेच स्वच्छ, मोकळं मांडायचं एवढंच मी ठरवलेलं आहे.
