४०. तरस की माशी
जंगलात सर्व प्राण्यांची नेहमीप्रमाणे सभा सुरू होती. अर्थात वाघ आणि सिंह त्या सभेला नव्हते. ते नव्हते ते बरंच आहे असं वाटलं. कारण ते असताना सगळेच नुसते हो ला हो करतात,खरं कुणीच बोलत नाहीत.
त्या दिवशी मात्र तरस भलतंच सुटलं होतं. म्हणत होतं "मी नाही घाबरत सिंहाबिहांना,अगदी त्यांच्या नाकावर टिच्चून मी त्यांनी मारलेली शिकार लंपास करून आणतो. "तरस बडबड करत चाललं होतं तेव्हा तिथनं एक माशी आपल्याच मस्तीत चालली होती. ती म्हणाली, "हे काहीच नाही. मी वाघ-सिंहाच्या दात-ओठांवरून फिरून मस्तपैकी माझा खाऊ आणते."
हे ऐकून तरस सटकलं आणि म्हणालं, "ए, चिंटूक, त्या वाघ-सिंहाच्या तुलनेत तू इतकी गण्य
आहेस की तू फुशारक्याच मारू नकोस माशे."
माशी थबकली अन् सर्रकन फिरून म्हणाली, "हो, माहिती आहे, अहो तरसबाबू म्हणा काहीही पण मी शांत, निवांत अन् सुरक्षितपणे माझा दाणा मिळवते आणि तुम्ही मात्र चोरासारखा एखादा
पळवता अन् मटकावता. मी नगण्य असेन पण चोर नाही. मी छोटी असेन पण असुरक्षित नाही.
आपण पाहू आपण कोण? चोर की स्वाभिमानी? तरस की माशी?
