पान:कमळाची पानं (Kamalachi pan).pdf/10

विकिस्रोत कडून
हे पान प्रमाणित केलेले आहे.

 "मी फार कामात आहे, विल, ह्या द्राक्षांच्या पॅकिंग आणि डिस्पॅचवर देखरेख केली पाहिजे मला जातीनं."
 "जर स्वत: लक्ष दिलं नाही प्रत्येक क्षण, तर पृथ्वीसुद्धा स्वत:भोवती फिरायची थांबेल असं वाटतं त्याला." सरोजिनी म्हणाली.
 प्रताप खळखळून हसला. ऊन्हामुळं रापून त्याचा चेहरा झकास चॉकलेटी झाला होता. हसताना त्याचे पांढरेशुभ्र दात लख्-कन चमकले. क्षणभरच सरोजिनीला हुरहुर वाटली. लेविनच्या जागी कल्पनेनं त्याला पाहाण्याचा तिनं प्रयत्न केला, पण जमला नाही.
 "खूप मजा कर, डार्लिंग," प्रताप म्हणाला. "इथं तुझं मन रमण्यासारखं फारसं काहीच नसतं."
 लेविननं 'किक' मारून गाडीला जीव आणला. थोडा वेळ पुढे गेल्यावर, मान न वळवता लेविन ओरडून म्हणाला, “एकंदरीत तुला इथं फारशी करमणूक नाही हे कबूल करतो तो."
 "हो ना. अगदी सहज. फक्त त्याचं म्हणणं आहे की ह्या गोष्टीचा मी माझ्या इथल्या जीवनाचा अविभाज्य भाग म्हणून स्वीकार करावा. काही गोष्टी माणसाला मिळतात. काही मिळत नाहीत. अगदी साधी गोष्ट आहे ही."
 "रास्त दृष्टिकोन आहे."
 "आता तू मला हसतो आहेस."
 "मुळीच नाही. मला अगदी मनापासून वाटतं की हा दृष्टिकोन रास्त आहे. मात्र जमलं पाहिजे ते आपल्याला."
 "मला वाटतं तुलाही ते जमतं... प्रतापसारखं."
 "मला ते जमतं असा मला अभिमान आहे."
 सकाळी तो आला तेव्हा एक सुरेख वास येत होता. टाल्कम पावडर आफ्टर शेव्ह लोशनचा उत्तेजक, मधुर गंध. आता मात्र त्याला कसातरीच वास येत होता. त्याच्या शर्टच्या कॉलरला काळसर चप्पा पडला होता बहुतेक तो स्वत:च शर्ट रात्री धुवून टाकत असेल असं तिला वाटलं. सहज वाळणारा, सुरकुत्या न पडणारा. त्याच्या मनोवृत्तीला शोभेसा शर्ट!

 "लग्न झालंय तुझं?" तिनं विचारलं.
 तो हसला. "छे."
 "का हसलास?"


कमळाची पानं । १०