अंक ६. ፃ ፄ ዓ निपुणपणेंजाणायाजोगीदोघांचीहीरुर्षे ll ३० || पाहुनियांतेंवाटेपूर्वीजैअस्तंगतझाले ॥ तेंसाक्षान्मुखममप्रियेचेनेत्रासेमारआलें ॥ ३१ ॥ श्लेोक. दंतासमुक्ताफलनुल्यवर्ण ॥ ती श्रेष्ठमुदाहितसेचकर्ण ॥ रक्तन्तनेोजरिदीसताहे । तथापिशेोभागृणतीचआहे ॥ ३२ ॥ विचार करुन पाहिले असतां, जेथे जानकीना न्याग केला तेंच हें वाग्मीकिमुनीचे नपेतनः ह्या दोघां मूलांनी आकति आणि स्वकप पहावें तर ह्या प्रकारचे ? आणि जूंभकान्ने ह्यांस स्वतः प्रकाशमान झाली. ह्यानिपयीं मनांत येतें की, मार्गे चित्रदर्शनप्रसंगी ही अखे नुझ्या संततीस उपलब्ध होतील असें जें मी सहज बोलली होती, तेंही प्रत्ययास आल्यासारखे दिसते. गुरु संप्रदायावांचून ही पूर्व केणाम प्राप्त झाली नाहीत. असें मला पुरतें विदित आहे. ती ह्यांस संप्रदायावांचून प्राप्त झाली. ह्या सर्व खुणा मिळतात. परंतू खरें कशावरुन मानावें. अथवा, ह्यांस पाहून माझ्या न्दृदयास जो सुखातिशय झाला त्यामुळे मला असा भ्रम होती की काय न कछे. एरर्वी, मला स्मरण आहे, की जानकीला दोन गर्भ असावे असा माझा वहुशा तर्क होना.. ( डोळ्यांस पाणी आणून.) ཨ་སངྐ,
- ন্তাক, तिच्यामाझ्याश्रनेद्वा अतिपरिचयेत्तंटनऊटा ॥
