पान:उत्तररामचरित्र नाटक.pdf/144

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

अँक ६. } {oላ स्पन व्हावा. ( उघडपणें ) महाराज, ह्यालवानें अज्ञानपैणामुळे जो अपंरांध केला त्याची क्षमा वडिलांनी करावी. रामैं०- वत्सानें कयिरे बा अपराध केला ? चंदकेनु-- मी सांगतों, अश्वरक्षकांनी जेो ह्याषायांचा प्रताप वर्णिला तो ऐकून इष्यैर्ने ह्याने दोन घटिका वराच परा. क्रम दारवविला. राम०-- अरे वा, हैं तर क्षत्रियाम भूषणच आहे. श्लेक. न'तेजस्वीमहेिप्रकटपरत जीनल* मदा ॥ जयाचाजेो अहिप्रकृतिगुणलेपेिनचकदा ॥ 1मयूखांनीजेव्हांप्रखरतरचंडांशुनपते ॥ * रविग्रावातेव्हां अनलlसमतेजांस*वमतो ॥ १६ ॥ चंदकेनु---हे, तात, क्रोध नरी अशाब बीराम शेभतो खरा, परंतू ह्या प्रिय ववस्यानें जूंभकाखाच्या प्रयेोर्गे करुन सर्व मेन्य निश्रेष्ट केले आहे. हें काय बरे. राम०- (न्याकडे पाहून,) वन्मालवा, भ्रानां आपक्रया अस्राचा उपसंहार कर. हे चंद्रकेती, तूं ही निश्रेष्ठ झालेल्या सेन्याचा विस्मय दूर करण्यासाठी त्यांचे सांत्वन कर. लव- आज्ञा वडिलांची, ( असें ह्यणून अब्राचा उपसंहार करनेो.) चंद्रकेतृ- आहेप्रमाणे करतो. ( अमें झणन निघून जातो.) लव- अन्त्रशांत झाले महाराज. • जो तेजस्वी अमतो तो शबूचे तेज बल गर्व यांस सोशीत नाही. किरणांनी. : मूर्य, * सूर्यकांत, " अभिनृल्य. * भेकतो.