अंक ५. १ ३५ चंदके०--(विस्मय करुन,) तानाचा प्रतापोन्कर्ष ही नला सी सला नाही काय ? लव--सेोसला की न सेोसला तें असो. पण मी तुला इतकंग विचारतो. तो राजा फार शांत आणि नीतिमान् अठेि असें ऐकतीं. तस्मातू ती स्वतां कधी असा गविष्ट व्हावयाचा नाही, आणि त्याच्या प्रजाही तशा नसाव्या. मग त्याच्या पदरच्या मनुष्यांच्या मुखांतून अशी राक्षसी वाणी कशी निघाली बरे ? आर्यो. उन्मत्तगर्वितांच्या वाणर्तिराक्षमी असेaणती ॥ तीकारणवेराला निरयालाही अमेमुनीगणती ॥ ३२ ॥ ह्याप्रकारें राक्षसी वाणीची जे निंदा करितान तेन गांगच्या वाणाची स्नति करितात. ती अशी.
- लेोक. प्रसवतिबहुकामाघालवीदूर्दशेशी ॥ उपजवूनिमुकीर्तिदृष्कृतातेविनाशी ॥ सततसदयमानामंगलाचीचमानू ॥ मुकविवदतिवाचासनृताकामधेन ॥ ३३ ॥
सुमंत्र-(मनांत. ) ह्या कुमाराचा स्वभाव परमशृद्ध दिसतो. कसा झाला तरी वाल्मीकिऋषीचा शिध्य आहे. ऋषीच्या सहवासानें ह्याच्या मूखांतून भाषण किती ओढ निघतें हैं : लव-हे चंद्रकेती, आपण मघां काय वोललां की ताताचा प्रतापीन्लं तृला सोसला नार्ह काय ह्मणून,तर मी असॆ वॆि
