अंक ५. ፃ ዓጫ करायार्तिणेघोरशस्राबबूटी ॥ तमबब्लेिपाहदेनात्वदृष्टी ॥ ५ ॥ सुमंत्र-वन्सा चंद्रकेतो,हेसर्वमिकून जरी स्यावर गेलेतरी क्रांही व्हावयाचे नाही. मग एकेकटे फुटून गेल्यार्ने काय होणार आहे? चंदकेनु-आर्या सुमंत्रा, आतांरवरा केली पाहिजे, पहाह्यानें आमच्या सैन्याचा संहार मांडला आहे. तेंच पहा. श्लेोक, ज्याघोषेकरितीगुहांतनिजल्याहतीसकर्णव्यथा ॥ लेोपे' अंबुदगर्जनामगकितीयावृंदुभीचीकथा ॥ त्यावीरेंबहुवीररुडनिकरेंआच्छादिलेभूतळा ॥ वाटेहोउनितृप्तहेउगळलेकाळे'गिळीनागळा ॥ ९ ॥ सुमंत्र-(मनांत ह्मणती.) अशा वीरावरोवर द्वंद्वयुद्ध करण्यास बंदकेंतूला मी कर्म अनुमोदन यावे: ( पुनःविः चार करुन) अथवा इक्ष्वाकुवंशीय राजांच्या पदरच आसी वृद्धमाणसें पडले,ह्यास्तव कांहीतरी उपाय योजला पाहिजे. तर सांभात काय योजना करावी ? चंदकेनु-(विस्मय लजा आणि संधन ह्यांनी यक्त होऊन,) छी छी, हें काय झाले! माझी मर्व सेन्थे माघारीं परतली: सुमंत्र-(रथ धांवडून,) वस्सा चंद्रकेती, हा वीर समक्षं बीलाबयाजेोगा तुला जवळ केला. आतां ह्याशी कांहीं बीलावयाचे असल्यास केलावें, चंश्केनु-(विसरलार्से करुन.) आर्या सुमंत्रा, हाक मारणा
- मेष गर्जना, fमस्तकसमूहैं. : ओकून टाकले. ‘पोटभरल्यामळे,
