पान:उत्तररामचरित्र नाटक.pdf/121

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

१ १ १ उत्तररामचरित्र नाटक. पळून जा. तो आला हाणजे तुझांस कार कठीण जाईल, मुलं-कुमारा लवा, चल, आपणाला अश्व कशंस पाहिजे. हे वीर शर्वे चमकावून तुला दटावतात. आणि आश्रमही दूर राहिला. ह्यासाठी आपण हरणा सारख्या उडया मारीत पळून जाऊं. पंट्रॅ. चलजाउंअपुलूयाघरा ॥ कुमाराचलजाउंअसुल्याघरा'॥ धू० ॥ कशासआह्मांअश्वपाहिजे ॥ ह्मणसीयातेंधरा ॥ कु० ॥ १ ॥ दाणापाणी आणिखरारा ॥ केोणकरिलतीबरा | कु० ॥ २ ॥ गुरुजीआह्मांरार्गेभरतील ॥ विचारनुर्हिॉबरा ॥ कु० ॥ ३ ॥ आश्रमपदहीदूरराहिलें ॥ अतांकरावीन्वरा । कुमा० ॥ ४ ॥ लव-काय झणतां मुलांनो, ते शत्रे चमकाबून आह्मांस दटाव तात काय? (धनुष्य सज करीत.) 'लोक. ज्याहीचजिव्हाधनf कोटिदाढा ॥ * टकारहाघर्घरशब्द? गाढा ॥ ग्रासावया॥उद्यत" काळवकू ॥ तसें असीहॅममचापयंत्र ॥ ४१ ॥ ( असे झाल्यावर सर्व निघून जातात.) कोसल्याजनकदर्शननामक पषथा अंक, समाप्त. धनुभ्याचीदोरी. 1धनुष्याची शेवटें.}धनुष्याचा टणत्कार. ? भयंकर. ॥ प्रवृत्त. *कालचेमूल.

  • *