अंक ४. ..", कौसल्या-(सावधहोऊन झ०)हावत्से जानकी,करेंगे आहेस, तें तुझें मुखकमल मला वारंवार स्मरतें, जें विवाहल:मैचे मंगलस्थान आणि जे सलज हास्यानें शेोभमान पारिलें होतें. तर आतां चेदिकांनुल्य सुखप्रद अशा देदीप्यमान सुंदर अंगांची शोभा मला दाखीव, आणि पुन्हा माझी मांडी एकवेळ बसून शाभनकर. तुझा श्वशुरजी महाराज ती वारंवार झणत असे कं, ही मुलगी रघुकुलांतील पुरुषांची सून झाली रवरी, तरीहीं मित्रजनकाच्या संबंधानें आमची कन्याच आहे. कंचुकी-कौसल्यावई, तुझीझणनांतें खरंग. १लेकि. पांचाअपन्यांतहिजेनिरेंद ॥ मानीविशेषेत्रियरामचंद ॥ चारीसुनांमाजितशीचसीता ॥ प्रियाजशतीिननृजातशांता ॥ २४ ॥ जनक-हे प्रियसख्या राजा दशरथा, असाचमूं सर्वप्रकारें माझ्या न्दृदयास प्रियकर होतास. तेंकाय सांगावें: नुला मी कमा विसरन ? حة পতাক, कन्येचे'गुरुपूजितातविनयेन्याजांवयाच्याजना ॥ तेंझालेंउलटेंतयांकरिशितूंमाझ्याच आराधना ॥ काळानेंनुजओब्लेिंविघडला' संबंधहेनूतमा ॥ याघोरीमजजीवलोकनरकॉधिक्वांचलामीकसा ॥ २५ ॥ कौसल्या-मुलीजानक,मीतरी कायकनं,हमेला माझाजीव दृटपणें ' वडील, ! मीनारुप,
